Larengofarengeal reflü ekşisi nedir, nasıl oluşur?

Larengofarengeal reflü (LFR), mide asidi ve sindirim enzimlerinin mideden yukarı doğru hareket ederek boğaz (farenks) ve ses tellerinin bulunduğu gırtlak (larenks) bölgesine kadar ulaşması durumudur. Geleneksel gastroözofageal reflü hastalığından (GÖRH) farklı olarak, LFR'de asit genellikle yemek borusunda uzun süre kalmadan doğrudan üst solunum yollarına ulaşır. Bu nedenle "sessiz reflü" olarak da adlandırılır çünkü klasik mide ekşimesi şikayeti her zaman görülmez.

LFR'nin oluşum mekanizması şu şekilde işler:

• Alt özofagus sfinkteri (AÖS) adı verilen ve midenin girişindeki kas yapısının yetersiz çalışması veya gevşemesi sonucu mide içeriği yemek borusuna kaçar.
• Normalde üst özofagus sfinkteri (ÜÖS) adı verilen ve yemek borusu ile boğaz arasındaki kapakçık, bu reflü materyalinin daha yukarı çıkmasını engeller. Ancak LFR'de bu sfinkter de işlevini yitirir veya zayıflar.
• Zayıflamış ÜÖS, mide asidi ve pepsin gibi sindirim enzimlerinin boğaz ve gırtlak gibi bu bölgeler için oldukça hassas olan dokulara ulaşmasına izin verir.
• Gırtlak ve boğaz dokuları, mide asidine karşı yemek borusu kadar dayanıklı değildir. Asit ve enzimlere maruz kaldıklarında hızla tahriş olur, iltihaplanır ve hasar görürler.
• Bu süreç genellikle yatar pozisyonda, özellikle geceleri daha belirgin hale gelir, çünkü yerçekiminin koruyucu etkisi ortadan kalkar.

Larengofarengeal reflü, temelde mide ile boğaz arasındaki koruyucu bariyerlerin (sfinkterler) işlev bozukluğu sonucu, mide içeriğinin hassas üst solunum yolu dokularına zarar verecek şekilde ulaşmasıyla oluşan kronik bir durumdur. Klasik reflüden farklı semptomlara (ses kısıklığı, kronik öksürük, yutma güçlüğü) neden olması ve doku hasarının farklı bir bölgede gerçekleşmesiyle karakterizedir.